Azərbaycan mediasının iqtisadi durumunun nə qədər acınacaqlı durumda olması, jurnalistlərin cəmiyyətin ən kasıb təbəqələrindən biri sırasında yer alması Avropa çempionatının keçirildiyi bu günlərdə bir daha sübut olundu. Fikir verin, iki ölkədə futbol və idman tarixinin ən önəmli yarışlarından biri keçirilir, Azərbaycan isə orada vur-tut bir jurnalistlə təmsil olunur. Təsəvvür edirsiniz, cəmi bir jurnalistlə! Mən daha təfsilata varıb «Avro-2012»nin iştirakçısı olmayan, bizdən kasıb ölkələrin Polşa və Ukraynaya neçə jurnalist göndərməsinin dərinliyinə varmaq istəmirəm.
Yenə də sağ olsun, azerisport.com saytının rəhbəri Vüqar Zeynalov, bir çətinliklə də olsa Litvada yaşayan əməkdaşı Rüstəm Mikayıllını yarışı birbaşa işıqlandırmağa göndərə bildi.
Heç olmasa, UEFA-da bu turnirdə qeydiyyatdan keçmiş yüzlərlə jurnalist sırasında bir azərbaycanlının adına rast gəlmək olur. Yoxsa, doğrudan da, çox gülünc mənzərə yaranardı. Amma hardan bilim, bəlkə artıq yaranıb da.
Acı bir gerçəklikdir bu. Bəli, ölkədə bu qədər işlər həyata keçiririk, iddiamızı ortaya qoyub «Avro-2020»yə ev sahibliyi etmək istəyirik, çox əla, Azərbaycan futbolunun başını yerə soxmaqdan başqa ayrı bir işə yaramayan, dəyəri bir qəpiyə dəyməyən futbolçularla yüzminlik, milyon dollarlarla ölçülən müqavilələr bağlayırıq, amma bir kasıb jurnalisti Polşa bir kənara, bizə yaxın olan Ukraynaya ezamiyyətə göndərməyə cəmi 1500 dollar tapa bilmirik!
Bir azərbaycanlı jurnalistin Ukraynaya təyyarə ilə səfər edib orada bir həftə normal səviyyədə qalması, yemək xərcləri də daxil bu qədər xərc tələb edir. Bu, Azərbaycan milli komandasının bizi biabır etdiyi oyunlarda, yəni guya şərəflə uduzduqları üçün futbolçuya verilən mükafatdan (Allah, sən saxla!) iki dəfə azdır. Yox, elə fikirləşməyin ki, federasiyanın və ya hansısa bir klubun jurnalisti «Avro-2012»yə göndərməyə borcu var. Tam səmimi deyirəm, qətiyyən belə deyil. Sadəcə, hər gün, hər saat demək lazımdır ki, idman jurnalistinin də bir parçası olduğu Azərbaycan futbolunda da dəyərlər günbəgün itməkdədir. Futbolumuzda sözün hər bir mənasında dəyərsiz insanlar çoxaldıqca, təbii ki, bu ölkənin bir dəyəri olan sözün, mətbuatın qiyməti də günbəgün azalacaq.
Bəli, Azərbaycan jurnalistlərinin taleyinə yazılan budur: özü birbaşa stadiondan oturub bura ən operativ xəbəri ötürmək, yeri gələndə, Avropada ulduzu parlayan futbolçulardan elə bizim ölkə haqda onun fikrini öyrənmək əvəzinə, hər gün rusun, ukraynalının, ingilisin və s. saytına girib «Avro-2012»ylə bağlı xəbərləri, müsahibələri tərcümə eləməklə məşğuldur. Yox, əziz oxucu, xəbər, müsahibə tərcümə etmək ayıb deyil. Ən böyük ayıb illik büdcəsi yüz milyon dolları aşan Azərbaycanın futbolunu gecəsinə-gündüzünə, soyuğuna-çovğununa baxmadan təbliğ edən jurnalistin milyonlarla dolların qarşısında toz qədər dəyəri olmayan məbləği tapmayıb «Avro-2012»dən kənarda qalmasıdır.
Ukraynalı həmkarım soruşur ki, nə üçün Azərbaycandan nə qəzet, nə sayt, nə də televiziya jurnalisti bura gəlməyib, axı, ölkənizdə, futbolunuzda bu qədər pul var?
Cavab verə bilmədim, ilk baxışda adi, amma dərinliyə gedəndə, çox çətin sual idi… Doğrudan da, axı, bu qədər pulumuz ola-ola biz jurnalistlər Avropa çempionatına niyə gedə bilmirik?
Aydın BAĞIROV
Maradonanı geridə qoydu
"Kəpəz"dən yeni transfer
Messidən növbəti uğur
28 oldu!
DÇ-2026-ya vəsiqə qazandılar
"Qaradağ Lökbatan"ı lider edən qələbə - Video
U-21 millimizin Şotlandiya ilə oyununda məhsuldar heç-heçə
Mahir Emreli: “Hazırda mənim üçün asan dövr deyil”
"Azərbaycan millisi bizi yordu"
Azərbaycanın U-17 millisi Rumıniyaya böyük hesabla uduzdu
İsveç millisinin baş məşqçisi istefaya göndərildi
Neymar A seriyasında oynaya bilər
"Şəmkir" uduzdu, "Qaradağ-Lökbatan" qalib gəldi
Şahmat millimiz Avropa çempionu ola bilmədi
"Fənərbaxça" Benzemanı transfer etmək istəyir
Levandovski ciddi zədə alıb
"Real" Kurtua ilə müqaviləni uzatmayacaq
Mundiala vəsiqə qazanmasalar, istefa verəcək