Marko Şarliya: "“Bakı”nın bazası Zaqreb “Dinamo”sunun bazasından da gözəldir"

"Bakı" futbol klubunun xorvatiyalı qapıçısı Marko Şarliyanın müsahibəsi
    
Marko, Futbola gəlişini necə xatırlayırsan?

Zaqreb şəhərində mexanik ailəsində doğulmuşam. Özümdən başqa bir qardaşım da var. O basketbolla məşğul olurdu.11 yaşıma  qədər məhəllədə oynayırdım. Sonra “Dinamo”ya baxışa getdim.

 Əvvəlcə sahə oyunçusu kimi oynayırdım. Bir neçə həftədən sonra məşqçi kimin qapıda durmaq istədiyini soruşanda dərhal “mən” deyə cavab verdim. O gündən bu günə qapıçıyam. Bu ərəfədə Yuqoslaviya dağılmışdı. Xorvatiya və Serbiya arasında müharibə gedirdi. Biz paytaxtda yaşadığımız üçün vəziyyət o qədər də təhlükəli deyildi. Amma yaxın dostlarımdan bir neçəsi valideynlərini həmin müharibədə itirdi.

İlk müqaviləm də Zaqreb “Dinamo”su ilə oldu. 16 yaşımda bağladığım müqaviləyə əsasən klub mənə aylıq  müavinət (stipendiya) verirdi. Bu zaman təhsillə futbol arasında seçim etməyə məhkum idim. Mən ali təhsil almaqdansa futbolçu olmağı üstün tutdum. Artıq 18 yaşımda  peşəkar müqavilə ilə “Dinamo”ya keçdim.

İlk uğurların yadındadır?

1998-ci ildə Fransada beynəlxalq futbol turniri keçirilirdi. Oraya bütün Avropa dövlətlərindən klublar gəlmişdi. İndi “Bakı”da birgə oynadığım Adnan Bərəkət  “Ayaks”ı təmsil edirdi. Həmin turnirin ən yaxşı qapıçısı seçildim. “Dinamo” isə üçüncü pillənin sahibi oldu. 

Xorvatiyanın U-18, U-19 və U-21 milli komandalarının üzvü olmusan. O günlər yaddaşında necə qalıb?

Milli komandada oynamaq hər bir futbolçunun arzusudur. Bundan əlavə  ölkələri gəzir, çoxlu dostlar qazanırsan, bundan yaxşı nə var ki. 3 seçmə mərhələdə millilərin şərəfini qorumuşam. 

Hansı məşhur xorvatiyalı futbolçularla birlikdə oynamısan? Karyeram ərzində Darius Srna, Eduardo da Silva, Luko Modriç, Nika Krançar, Mladan Petriç kimi ulduzlarla birgə top qovmuşam.

“Bakı” klubuna keçidin necə alındı?

Komanda yoldaşım Ernad Skuliçlə birgə əvvəllər Zapreşik “İnter”ində oynamışıq. Azərbaycandan mənə təklif gələndə ona müraciət etdim. Ernad buranı mənə o qədər təriflədi ki, fikirləşmək üçün istədiyim vaxtın bitməyini gözləmədim. Dərhal razılıq verib, Azərbayana gəldim.

Karyeran ərzində hansı mövsümü ən uğurlu hesab edirsən?

2008-ci ildə “Dinamo”dan “İnter”ə (Zapreşik) icarəyə verildim. Həmin mövsüm meydanda olduğum 10 oyundan 6-sında “Sportskie novosti” jurnalının seçiminə əsasən komandanın ən yaxşısı seçildim.

“Bakı”da səndən başqa 30-a yaxın qapıçı var. Onlar barədə nə deyə bilərsən?

Boş vaxtlarım olanda uşaqların məşqlərinə baxlıram. Onların yaxşı məşqçiləri var. Təəssüf ki, bura gələndən Azərbaycanlı məşqçi ilə işləməmişəm. Uşaqlar arasında, həqiqətən də, Azərbaycan futbolunun gələcəyinə ümid verən futbolçuıar yetişir.

Onlara əsas tövsiyəm odur ki, təlim-tərbiyəli olsunlar. Təhsil də çox vacibdir. Ən azından mütləq orta təhsili alsınlar.

Futbolçu daim məşqçiyə qulaq asmalıdır. Hər məşqdə öz üzərində çalışmalı, yenilikçi olmalıdır. Mən klounluq edən qapıçıları sevmirəm. Qolkiper gərək sakit təbiətli olsun. Qapıçı topa ani reaksiya verməlidir. 

Azərbaycan futbolu ilə Xorvatiya futbolu arasında hansı oxşar cəhət və fərqliliklər var?

Xorvatiya da Azərbaycan kimi idman ölkəsi hesab edilir. Hər ikisinin müxtəlif növlərdə dünya miqyaslı idmançıları var. Xorvatiya futboluna gəldikdə isə, bizdə çempionatın səviyyəsi daha yüksəkdir. Amma  inkişaf tempinə görə sizin futbol irəlidədir. Bura gəldiyim ilk vaxtlar klubun şəraiti bərbad idi. Yararsız meydançalarda məşq keçir, oynayırdıq. İndi isə hər şey fərqlidir.

2  ildə “Bakı” möhtəşəm irəliləyişlər edib. Tam əminliklə deyirəm ki, “Bakı”nın bazası Zaqreb “Dinamo”sunun bazasından da gözəldir.

Tezliklə azarkeşlərimizin də stadiona axınını gözləyirəm. İnanıram ki, onlar “Bakı”nın oyunundan zövq alacaqlar.