Ölümünə bir neçə ay qalmış o, üzərində gəzdirdiyi kağız parçasında belə bir qeydlər edibmiş: “Mən Anatoli Banişevskiyəm. Ünvanım...”
Banişevski sağalmaz xəstəliyə düçar olmuşdu, bu öz yerində. Deyilənə görə, həm xəstəliyi, həm də spirtli içki qəbul etməsi səbəbindən tanınmaz hala da düşmüş, tədricən yaddaşını itirirmiş. Üzərindəki o kağız parçasını da buna görə gəzdirərmiş. Qorxurmuş, küçədə ölüb qalaram, məni tanıyan olmaz deyə.
Banişevski zamanında bütün Azərbaycanın futbol azarkeşlərinin sevimlisi olub desəm, yəqin yanılmaram. Şəxsən mən onun oyununu heç vaxt görməmişəm, amma ona təkcə futbolçu deyil, həm də sadiq bir insan olduğu üçün dəyər vermişəm. Səbəb?
Elə bu dəqiqə google axtarış sisteminə girin, Anatoli Banişevski yazın, onun vikipediyadakı səhifəsinə daxil olun və sizi təəccübləndirəcək (təbii ki, bu faktı bilməyənləri) bir məlumata rast gələcəksiniz: bu boyda böyük futbolçunun bütün karyerası ərzində - düz 14 ildə (1964-78) cəmi bir klubu olub: “Neftçi”!
Bəlkə də Banişevski üçün “Neftçi”dən getmək peşəkar futbolçuya xas adi addım yox, xəyanət kimi olardı. “Neftçi” Banişevskinin məbədi, sevgisi olub. O, karyerasının zirvəsində, SSRİ-nin nəhəng komandalarının təkliflərinin hamısını rədd edib. Banişevski futbol tariximizə təkcə böyük oyunçu olduğu üçün deyil, həm də başqa bir fövqəladə fakta görə düşüb: Bakını, Bakıya görə əbədi qaldığı “Neftçi”ini həmişə puldan üstün tutub.
Görəsən, oxuyurmu bu cümlələri Banişevski kimi futbol əjdahasının qəbrinə belə ziyarət etməyə layiq olmayan bir çox Azərbaycan futbolçusu? Sabah İtaliya “İnter” ilə tarixi matça çıxacaq “Qarabağ”ın qeyrətli futbolçularına aid deyil bu sözlərim.
Yox, elə başa düşülməsin ki, hansısa futbolçunun bir komandanı o birinə dəyişməsində qəbahətli nəsə var. Əksinə bu, normal haldır... Lakin anormal olan pulu təkcə futboldan deyil, özündən də, öz mənəviyyatından da üstün tutmaqdır. Çox danışmış, çox yazmışıq, amma düzəlmirlər. Bu yaxınlarda eşitdim, biri maaşını gec alır, klub rəhbərindən bunun hesabını soruşmağa cürəti çatmır, gəlib hirsini azarkeşə tökür.
Banişevski bu gün həyatda olsaydı, yəqin tüpürərdi belələrinin sifətinə.
Banişevski futbolu özündən daha çox azarkeş üçün oynayıb. Sonra karyerasını başa vurub. Sonra onu mənəviyyatı pak olanlar da, olmayanlar da xatırlayıblar: hərəsi öz vicdanına uyğun.
Hələ sağlığında şərəfinə həsr olunmuş turnir də keçiriblər. Allah ömürlərini uzun eləsin, turnirin təşkilatçıları o qədər ac imişlər ki, yarışa hökumət tərəfindən mükafatçılar üçün ayrılan pulun bir hissəsini mənimsəyiblər. Turnir bitib və həmin təşkilatçılar guya rəhmə gəlib Banişevskiyə 50 dollar veriblər. Banişevski bu pulla evinə bazarlıq edib hesabı ödəyəndə məlum olub ki, 50 dollarlıq əskinas... saxtadır.
Bu gün Banişevskini anırıq. Bu böyük futbol adamının ölümündən 17 il ötür. Bir gün gələcək, 17-ni 50, 50-ni də 100 rəqəmi əvəz edəcək. Amma Banişevski hər zaman minnətdarlıqla xatırlanacaq və hər zaman onun ruhu qarşısında baş əyiləcək.
Ruhun şad olsun, ən böyük “Neftçi”li!
Aydın BAĞIROV
26 oyunda 31 qol - Video
Qrizmann qayıtdı
Virtzin 21 qolu və 31 qol ötürməsi - Video
"Tottenhem" "Bavariya" ilə qarşılaşacaq
Keyn sağaldı
"Borussiya" onunla peşəkar müqavilə imzaladı
"Barselona"nın apellyasiya şikayəti rədd edildi
Mahir Emreli irqçiliyə qarşı kampaniyaya dəstək verdi
1-ci liqada daha 3 turun oyunlarının saatı müəyyənləşdi
Messi: “Dünya çempionu olmasaydım, millini tərk edəcəkdim”
“Azərlotereya”nın yeni 4 oyunu Misli.az-da
Azərbaycan millisi İrəvana getməkdən imtina etdi
Bölgə komandası çempionatdan kənarlaşdırıldı
AFFA məşqçini futboldan uzaqlaşdırıb
"Şəmkir"in futbolçusundan gözəl qol - Video
ABŞ klubu Jiru ilə razılıq əldə etdi
1-ci liqada 20-ci turun oyunlarının saatı bilindi
PFL 35 oyunun vaxtını açıqladı
4-cü Avropa Oyunları bu şəhərdə keçiriləcək
Pele və Ronaldonu geridə qoydu
Gürcüstan, vicdan və imtahan...
Baş nazir milliinin üzvlərinə orden veriləcəyini açıqladı